دستگاه کروماتوگرافی گازی (GC) یکی از تجهیزات رایج آزمایشگاهی به منظور جداسازی و شناسایی مواد می‌باشد. این روش اصولا برای آنالیز موادی که در حالت بخار تجزیه نمی‌شوند، استفاده می‌شود. دستگاه کروماتوگرافی گازی (GC) دستگاهی منحصر بفرد در آنالیز ترکیبات آلی فرار مانند هیدروکربن‌ها، حلال‌ها و مواد نفتی می‌باشد. این تکنیک قابلیت آنالیز مواد با غلظت‌های بسیار پایین را دارا می‌باشد. دستگاه کروماتوگرافی گازی (GC) علاوه بر آشکارساز یونیزاسیون شعله‌ای، به آشکارساز هدایت حرارتی نیز مجهز بوده که قابلیت آشکارسازی گازهای نجیب و گازهای اتمسفری را به قابلیت‌های دستگاه اضافه نموده است. در کروماتوگرافی گازی (GC) یک فاز ساکن داریم و یک فاز متحرک. فاز متحرک در واقع همان گاز حامل است که حاوی نمونه آنالیت می باشد و گاز حامل از گازهای بی اثر مانند ( N2,He…)  انتخاب می شود که با نمونه ها واکنش ندهد و در نتیجه در آزمایش اختلال ایجاد نشود.

نمونه آنالیت معمولاً در حالت مایع به سیستم تزریق شده و پس از آن مایع به حالت بخار درآمده و با گاز حامل مخلوط می‌شود. بعد از مخلوط شدن فاز متحرک وارد ستون می‌شود. در اثر عبور فاز متحرک از ستون کروماتوگرافی بخشی از نمونه توسط فاز ساکن جذب می شود. در واقع اساس جداسازی در کروماتوگرافی گازی (GC) تمایل نمونه به فاز ساکن در حین عبور از ستون است.